Phalacrocarpum oppositifolium subsp. oppositifolium

C. Benedi, A. Buira, E. Rico, M. B. Crespo, A. Quintanar, C. Aedo & S. Castroviejo, 2019, Flora Iberica / Vol. XVI (III): Compositae (partim), Madrid: Real Jardín Botanico, CSIC : 1936

publication ID

 

persistent identifier

https://treatment.plazi.org/id/03DE7D64-91B0-FE19-FEB4-3F7815A9FD12

treatment provided by

Plazi

scientific name

Phalacrocarpum oppositifolium subsp. oppositifolium
status

 

a. subsp. oppositifolium View in CoL

Ph. anomalum sensu Cout. View in CoL , Fl. Portugal.: 631 (1913), non Lag. in Varied. Ci. 2(4): 40 (1805)

Chrysanthemum herminii Hoffmanns. & Link , Fl. Portug. 2: 331 (1820)

Ic.: Nieto Fel. in Anales Jard. Bot. Madrid 39: 55 fig. 2 j, k (1982); Willk., Ill. Fl. Hispan. 2, tab. 175 I, II (1892) [sub Ph. oppositifolium ]; lám. 368 n; fig. 22 a

Hojas 1,5-3,2 × 0,8-1,7 cm, de contorno obovado, con relación longitud/anchura de 1,4-2,2, pinnatipartidas –con divisiones que no suelen alcanzar el nervio medio, sobre todo en la mitad superior–, alguna vez pinnatisectas, con la base no cuneada, generalmente dividida; segmentos foliares generalmente algo ensanchados hacia sus extremos, enteros o bien 2-4 lobulados. 2 n = 18

Grietas de roquedo, canchales, suelos pedregosos, principalmente en rocas graníticas; 900-1700 m. IV-VI. · Serras d'Açor, da Estrela y sierras al NW de Viseu. Port.: BA BB BL DL.

Kingdom

Plantae

Phylum

Tracheophyta

Class

Magnoliopsida

Order

Asterales

Family

Asteraceae

Genus

Phalacrocarpum

Loc

Phalacrocarpum oppositifolium subsp. oppositifolium

C. Benedi, A. Buira, E. Rico, M. B. Crespo, A. Quintanar, C. Aedo & S. Castroviejo 2019
2019
Loc

Ph. anomalum

sensu Cout. 1913: 631
1913
Loc

Chrysanthemum herminii

Hoffmanns. & Link 1820: 331
1820
Darwin Core Archive (for parent article) View in SIBiLS Plain XML RDF